Wycieczka w Góry Świętokrzyskie

5 czerwca 2014 roku o godzinie 4.30 klasy piąta i szósta naszej szkoły wyruszyły na długo przez wszystkich oczekiwaną dwudniową wycieczkę w Góry Świętokrzyskie. Pierwszym i chyba najbardziej atrakcyjnym etapem naszej wyprawy była Jaskinia Raj.

Długość jej podziemnych korytarzy wynosi 250 m, a trasa naszego spaceru miała 150 m. W jaskini panuje stała temperatura około 9 ͦC. Na zewnątrz było ponad 20 stopni, więc wyraźnie odczuliśmy zmianę temperatury. Trzeba było założyć ciepłe bluzy i kurtki. W jaskini można obejrzeć bogate i różnorodne formy naciekowe o oryginalnych kształtach (stalaktyty, stalagmity, kolumny naciekowe). Obok jaskini znajduje się też Pierwsze Centrum Neandertalczyka. To wyjątkowe miejsce, w którym zbiegają się pradawne losy człowieka z najnowszymi odkryciami współczesnej nauki. Największą atrakcją ekspozycji była naturalnych rozmiarów replika mamuta (skala 1:1) mająca 6 m długości i 3,5 m wysokości. Obejrzeliśmy również multimedialne prezentacje i filmy oraz repliki czaszek ludzi pierwotnych, hologram 3D czaszki neandertalczyka, inscenizacje polowań i życia codziennego. Kolejną atrakcją było przejście Podziemną Trasą Turystyczną na Kadzielni. Zostaliśmy podzieleni na dwie grupy, założyliśmy kaski na głowy i ruszyliśmy za naszą panią przewodnik. System jaskiniowy – Jaskinia Odkrywców – Prochownia – Szczelina jest największym obiektem podziemnym na kieleckiej Kadzielni. W jaskini występują formy i zjawiska charakterystyczne zarówno dla skał budujących wzgórze, jak i dla procesów związanych z systemem jaskiniowym. Następnym etapem naszej wycieczki było Muzeum Zabawy i Zabawek w Kielcach. Najpierw obejrzeliśmy ekspozycję muzeum. Mieliśmy też okazję pobawić się niektórymi zgromadzonymi tam zabawkami. W muzeum uczestniczyliśmy również w zajęciach na temat gier fabularnych i historycznych. Udało nam się także pod czujnym okiem mistrzów, zagrać w jedną z takich gier i wcielić się w role kowali, tkaczy i piekarzy. Agata, Kamila i Karolina okazały się w tej grze najlepsze. Otrzymały gratulacje od naszych przewodników po świecie gier. Ostatnim punktem pierwszego dnia wycieczki był barokowy pałac w Kielcach, dawna rezydencja biskupów krakowskich, jeden z symboli miasta. Jest on wspaniałym, i najcenniejszym z zachowanych, przykładem polskiej rezydencji z epoki Wazów. Mimo, iż byliśmy już bardzo zmęczeni, nasza pani przewodnik potrafiła zainteresować nas ciekawymi opowieściami z przeszłości. Prowadzone przez nią zajęcia „Zagadkowy pałac” okazały się niezwykle zajmujące. Wreszcie, po całym dniu zwiedzania, udaliśmy się na ciepły posiłek w restauracji „Cichy Kącik”. Około godziny 19.00 dotarliśmy do schroniska „Wędrownik”, gdzie rozlokowaliśmy się w swoich pokojach. Po krótkim odpoczynku udaliśmy się jeszcze na wieczorny spacer po centrum miasta. Noc upłynęła nam na rozmowach, zabawie i zasłużonym (choć nieco krótkim) odpoczynku. Plany na drugi dzień wycieczki mieliśmy bardzo ambitne, ale też głęboko wierzyliśmy w to, że uda nam się je zrealizować. O godzinie 9.00 obejrzeliśmy spektakl „O Pryszcycerzu i królewnie Pięknotce” w teatrze lalki i aktora „Kubuś”. Prawdopodobnie jeszcze nie jeden raz będziemy mieli okazję przekonać się o prawdziwości wyrażonego prostymi słowami piosenki, ale ponadczasowego i uniwersalnego przesłania spektaklu : „Gdy przyjaciół wreszcie spotkasz, każda chwila będzie słodka! Bo przyjaciel nie ocenia według twarzy czy odzienia. Przyjaciele widzą bowiem, co masz w sercu, co masz w głowie. Będą więc po wszystkie dni lubić ciebie – bo to Ty!” Po przedstawieniu uczestniczyliśmy w zajęciach z aktorką teatru „Kubuś” – panią Agatą Sobotą, która uczyła nas właściwej postawy podczas występów publicznych, oswajania nieśmiałości i eliminowania złych nawyków językowych. Na koniec naszej wizyty w teatrze obejrzeliśmy jeszcze ogromną galerię przeróżnych lalek teatralnych i odwiedziliśmy pracownię, w której takie lalki powstają. Pod teatrem czekała już na nas fantastyczna pani przewodnik – Marta Tomaszewska. Od pierwszego momentu nawiązała ona doskonały kontakt z dziećmi, cierpliwie i wyczerpująco odpowiadała na wszystkie pytania najbardziej dociekliwych uczestników wyprawy. Poza tym znała również mnóstwo interesujących legend związanych z historią regionu i potrafiła umiejętnie je wykorzystać do ożywienia zmęczonych już nieco dzieci. Około godziny 12.00 pod troskliwą opieką pani Marty wyruszyliśmy w góry. Najpierw wspięliśmy się na Święty Krzyż (594,3 m n.p.m.), Na jego szczycie znajdują się: skalne rumowisko, charakterystyczne dla Gór Świętokrzyskich, tzw. gołoborze, ścisły rezerwat przyrody obejmujący las jodłowo-bukowy, pozostałości wału kultowego przedchrześcijańskiego miejsca kultu, klasztor Misjonarzy Oblatów M.N. oraz muzeum parku narodowego (w jednym ze skrzydeł opactwa pobenedyktyńskiego) oraz Radiowo-Telewizyjne Centrum Nadawcze Święty Krzyż o wysokości 157 m. Uczestniczyliśmy też w adoracji relikwii drzewa krzyża świętego, na którym umarł Jezus Chrystus. Na zakończenie wycieczki, mimo iż byliśmy już bardzo zmęczeni, udało nam się również zdobyć Łysicę (611,8 m n.p.m. ) najwyższy szczyt Gór Świętokrzyskich. Nasza pani przewodnik bardzo nas pochwaliła, bo weszliśmy na Łysicę w rekordowym tempie 36 minut. Odwiedziliśmy również znajdujący się tuż pod szczytem Łysicy klasztor sióstr bernardynek. Droga powrotna do Szlachtowej minęła nam bardzo szybko, choć sama podróż trwała w rzeczywistości ponad 5 godzin. Ale, jak wszystkim wiadomo, w dobrym towarzystwie czas się nie dłuży. Żałujemy tylko, że to już niestety ostatnia nasza wspólna wycieczka. Jednak miłe wspomnienia z niej na długo pozostaną w naszej pamięci.