Dowozy dzieci (2)

Dowóz/odwóz uczniów z Jaworek
rok szkolny 2016/2017

Wykaz uczniów dojeżdżających do szkoły z Jaworek

Dzień otwarty

W roku szkolnym 2021/2022 pierwszy poniedziałek każdego miesiąca będzie dniem otwartym szkoły. Zapraszamy w tych dniach rodziców na indywidualne rozmowy z nauczycielami w godzinach od 16.00 do 17.00.

Regulamin samorządu

REGULAMIN SAMORZĄDU UCZNIOWSKIEGO
OBOWIĄZUJĄCY W SZKOLE PODSTAWOWEJ IM. JANA PAWŁA II
W SZLACHTOWEJ

ROZDZIAŁ I
POSTANOWIENIA OGÓLNE

1.Samorząd Uczniowski działa na podstawie art. 55 Ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty Dz.U. z 2006r. Nr 97 poz. 674), art. 6a ust. 5 ustawy Karta Nauczyciela, Konwencji Praw Dziecka, Statutu Szkoły i niniejszego Regulaminu. 
2.W szkole działa Samorząd Uczniowski, zwany dalej samorządem. 
3.Samorząd tworzą wszyscy uczniowie szkoły. 
4.Warunki do działalności samorządu organizuje dyrektor szkoły.
5. Rolą opiekuna jest koordynowanie pracy samorządu, doradzanie i pomaganie w realizacji zadań oraz inspirowanie uczniów do samodzielnej działalności.

ROZDZIAŁ II
CELE, ZADANIA I KOMPETENCJE SAMORZĄDU UCZNIOWSKIEGO

1.Samorząd może przedstawiać wnioski i opinie Radzie Pedagogicznej oraz dyrektorowi szkoły we wszystkich sprawach szkoły, a w szczególności w sprawach dotyczących realizacji podstawowych praw uczniów, takich jak: 
a) prawo do zapoznania się z programem nauczania i wychowania, jego treścią, celami i stawianymi wymaganiami;
b) prawo do jawnej i umotywowanej oceny postępów w nauce i zachowaniu;
c) prawo do organizacji życia szkolnego, umożliwiającego zachowanie właściwych proporcji między wysiłkiem szkolnym, a możliwością zaspokajania własnych zainteresowań; 
d) prawo redagowania i wydawania gazety szkolnej;
e) prawo organizowania działalności kulturalnej, oświatowej, sportowej oraz rozrywkowej zgodnie z własnymi potrzebami i możliwościami organizacyjnymi szkoły w porozumieniu z jej dyrektorem;
f) prawo wyboru nauczyciela pełniącego rolę opiekuna samorządu;

2.Samorząd informuje ogół uczniów o swej działalności i składa im sprawozdanie. 
3. Samorząd zobowiązany jest do wysłuchania i wykorzystania opinii uczniowskich.
4. Dyrektor współdziała z samorządem w organizowaniu działalności kulturalnej oraz ocenie nauczyciela.

ROZDZIAŁ III
ORGANY SAMORZĄDU UCZNIOWSKIEGO I ICH KOMPETENCJE

1.Organami samorządu są: 
a) Samorząd klasowy w składzie: 
Przewodniczący klasy, 
Zastępca Przewodniczącego, 
Sekretarz, 
b) Rada Samorządu Uczniowskiego, którą tworzą wszyscy przewodniczący klas.
c) Zarząd Samorządu Uczniowskiego w składzie: 
Przewodniczący Szkoły
Zastępca Przewodniczącego Szkoły, 
Sekretarz

2. Kompetencje organów samorządu 
a) Samorząd klasowy: 
- reprezentuje klasę na zewnątrz, współpracując z zarządem samorządu,
- organizuje życie klasy (imprezy pozalekcyjne, dyżury w klasie),
- wraz z wychowawcą rozwiązuje wewnętrzne problemy klasy, 
- organizuje pomoc koleżeńską przy udziale wychowawcy.
b) Rada Samorządu Uczniowskiego: 
- uchwala Regulamin Samorządu Uczniowskiego,
- wydaje opinie
- podejmuje uchwały, 
- ustala i zatwierdza plan pracy na dany rok szkolny.
c) Zarząd Samorządu Uczniowskiego: 
- kieruje pracą Samorządu Uczniowskiego, 
- wykonuje uchwały Rady Samorządu Uczniowskiego,
- czuwa nad terminową realizacją planu pracy, 
- pomaga w przygotowaniu i przebiegu imprez i uroczystości szkolnych, 
- rozwiązuje sprawy sporne dotyczące uczniów, 
- występuje z wnioskami do opiekuna samorządu, który przedkłada je dyrektorowiszkoły, Radzie Pedagogicznej i Radzie Rodziców.

ROZDZIAŁ IV
ZASADY WYBIERANIA ORGANÓW SAMORZĄDU UCZNIOWSKIEGO

1. Organy samorządu są jedynymi reprezentantami ogółu uczniów.
2. Organy samorządu są wybierane w głosowaniu równym, tajnym i powszechnym.
a) Samorząd klasowy wybierany jest przez ogół uczniów klasy.
b) Radę samorządu tworzą wszyscy przewodniczący klas.
c) Zarząd samorządu wybierany jest przez ogół uczniów.
3. Kadencja wszystkich organów samorządu trwa 1 rok.

ROZDZIAŁ V
TRYB PODEJMOWANIA UCHWAŁ

1. Uchwały samorządu są podejmowane większością głosów obecności co najmniej 
połowy jego członków.

ROZDZIAŁ VI
ZASADY OPRACOWANIA OPINII O PRACY NAUCZYCIELA

1. Samorząd, na wniosek dyrektora szkoły, wydaje opinie o pracy nauczyciela.
2. Opinia dotyczy pracy edukacyjnej, wychowawczej i opiekuńczej nauczyciela.
3. Opinię opracowuje Zarząd Samorządu w porozumieniu z Radą Samorządu.

ROZDZIAŁ VII
GROMADZENIE I WYDATKOWANIE FUNDUSZY
SAMORZĄDU UCZNIOWSKIEGO

1. Samorząd posiada własne środki finansowe. 
2. Sposób gromadzenia i gospodarowania funduszami opiniowany jest na zebraniu. 
3. Zgromadzone fundusze samorząd dzieli według następujących zasad: 
a) zakup niezbędnych do działalności samorządu artykułów, 
b) organizację imprez i uroczystości szkolnych.

ROZDZIAŁ VIII
DOKUMENTOWANIE DZIAŁALNOŚCI ORGANÓW 

1. Regulamin Samorządu Uczniowskiego, 
2. Roczny plan pracy, 
3. Zeszyt wpływów i wydatków
4. Zeszyt uchwał,
5. Zeszyt protokołów.

ROZDZIAŁ IX
POSTANOWIENIA KOŃCOWE

1. Uczniowie występujący w obronie praw uczniowskich nie mogą być z tego powodu negatywnie oceniani. 
2. Niniejszy Regulamin stosuje się łącznie ze Statutem od dnia uchwalenia. 
3. Regulamin został uchwalony przez Samorząd Uczniowski w dniu 15. 10. 2008r.

Skład samorządu uczniowskiego

Milena Czaja - przewodnicząca

Piotr Kozłecki - zastępca

Martyna Ciesielka

Paulina Feleńczak 

 
Opiekunowie:

P. Ewa Kawerska

P. Henryk Gołdyn

Plan samorządu

Szkolna Rada Rodziców

Przewodniczący:   
P. Teresa Mendrala

Zastępca:           
P. Piotr Zabrzeski

Skarbnik:            
P. Ilona Mastalska

Dyrekcja

DYREKTOR SZKOŁY

 Henryk Węglarz

KIEROWNICY - DYREKTORZY SZKOŁY

1945 - 1950      Helena Dawidek

1951 - 1963      Maria Micek

1963 - 1970      Karol Kurnyta

1970 - 1987      Maria Walkosz-Dziedzina

1987 - 1991      Stanisława Faran

1991 - 2000      Krystyna Gucwa

2000 - 2001      Wioletta Sypek

2001 - 2004      Leszek Majewski

2004 - 2004      Henryka Kulig

2004 - 2011      Iwona Jarzębska

2011 - 2012      Beata Wyrostek

2012 - 2015      Iwona Jarzębska

2015 - 2020201Beata Kowalska

Nauczyciele

mgr Beata Kowalska - wychowawczyni klasy VI, nauczycielka języka polskiego, logopeda

sp.beata.k@gmail.com 

mgr Bożena Biel - wychowawczyni kl. 0, nauczycielka WDŻR

sp.bozena.b@gmail.com

mgr Beata Wyrostek - wychowawczyni kl. II, opiekun biblioteki szkolnej

sp.beata.w@gmail.com

mgr Magdalena Majerczak - wychowawczyni kl. III, nauczycielka informatyki i techniki

sp.magdalena.m@gmail.com

mgr Teresa Topolska - wychowawczyni kl. I, nauczycielka plastyki i muzyki

sp.teresa.t@gmail.com

mgr Monika Hurkała - wychowawczyni kl. V, nauczycielka przyrody, biologii i wychowania fizycznego

sp.monika.h@gmail.com

mgr Karolina Komorek - pedagog szkolny, nauczyciel wspomagający 

sp.karolina.k@gmail.com 

mgr Beata Duda - wychowawczyni kl. IV nauczycielka języka polskiego i doradztwa zawodowego, opiekun świetlicy szkolnej

sp.beata.d@gmail.com 

mgr Lidia Habas - nauczycielka matematyki 

sp.lidia.h@gmail.com 

mgr Ewa Kawerska - wychowawczyni kl.VII i VIII, nauczycielka języka angielskiego w klasach IV - VIII i w oddziale przedszkolnym

sp.ewa.ka@gmail.com

mgr Henryk Gołdyn - nauczyciel wychowania fizycznego

sp.henryk.g@gmail.com

mgr Krystyna Wolska - nauczycielka języka angielskiego w klasach I - III 

sp.krystyna.w@gmail.com

ks. mgr Kasper Bernasiewicz - religia

kasperb@wp.pl 

ks. mgr Marian Kuk - religia

kukmarian@wp.pl 

mgr Danuta Lichoń - nauczycielka języka niemieckiego

sp.danuta.l@gmail.com 

mgr Małgorzata Gabryś - nauczycielka fizyki i chemii

sp.malgorzata.g@gmail.com

mgr Józef Kozielec - nauczyciel geografii i edukacji dla bezpieczeństwa

jozefkozielec@gmail.com

mgr Tomasz Gabryś - nauczyciel historii i wiedzy o społeczeństwie

enkid@op.pl

Nasz Patron

Śladami Jana Pawła II...

„Powtórka z geografii”

Po tych słowach stało się jasne, kto ma zostać
patronem szlachtowskiej szkoły...

Ówczesna Pani dyrektor szkoły - Krystyna Gucwa,
wystąpiła do Biskupa Wiktora Skworca o zgodę,
na nadanie naszej szkole  imienia Jana Pawła II.

Odpowiedź była następująca:

16 października 1999 r. Burmistrz Miasta Szczawnica
Michał Kochan, nadał szkole imię Jana Pawła II.

Szkoła  otrzymała imię Jana Pawła II,
z tej okazji zakupiono sztandar z podobizną patrona
i wyhaftowanym napisem: MĄDROŚĆ, ŚWIATŁO, NAUKA.

Sztandar został uroczyście poświęcony.

Z okazji nadania imienia,
pani Bogumiła Koczyba napisała dla szkoły hymn,
a muzykę do niego skomponowała pani Maria Gawrońska.

Do dziś dumnie go śpiewamy przy
każdej ważnej
uroczystości szkolnej.

16 X 2003 r. , w czwartą rocznicę nadania szkole imienia, z okazji 25 rocznicy pontyfikatu Jana Pawła II, mieszkańcy Szlachtowej i Jaworek ofiarowali naszej szkole rzeźbę Jana Pawła II.

2 kwietnia 2005 r., przy tym pomniku cała miejscowa społeczność modliła się, kiedy nasz patron odchodził do Domu Ojca.

Kiedy umarł, płakaliśmy wraz z całym światem.

Od października 2001 r. każdego roku, w rocznicę wyboru
Jana Pawła II na Stolicę Piotrową, uczestniczymy
w Zlocie Szkół noszących imię Jana Pawła II w Częstochowie.

Na jednym ze Zlotów, otrzymaliśmy gwóźdź do sztandaru, uroczyście poświęcony przez kardynała Stanisława Dziwisza.
Do dziś zdobi nasz sztandar.

W maju natomiast, świętując rocznicę urodzin Ojca Świętego, uczestniczymy w pielgrzymce do Wadowic.

Wyjazdy do Wadowic stały się już tradycją
naszej szkoły.

Z jednego takiego wyjazdu, przywieźliśmy Wadowicki Dąb Pamięci Ojca Świętego Jana Pawła II, który stał się świadkiem i symbolem pielęgnowania oraz propagowania przez naszą społeczność szkolną wartości, wynikających z nauczania naszego największego rodaka.

Od 18 maja 2006 r., nasza szkoła jest organizatorem
Konkursu Recytatorskiego Wierszy Jana Pawła II
i o Janie Pawle II, na który zapraszamy najlepszych recytatorów z okolicznych szkół.

Nasi uczniowie są wspaniałymi recytatorami, uczestniczą
w wielu konkursach, osiągając wysokie wyniki.

12 października 2008 r. nastąpiło otwarcie Szlaku Papieskiego, biegnącego z Prehyby do Szlachtowej.

15 października 2010 r.  pokonaliśmy tę trasę.

Byliśmy dumni, kiedy nasz patron
został beatyfikowany. Było to 1 maja 2011 r.

27 kwietnia 2014 r. cieszyliśmy się jeszcze bardziej,
gdy został kanonizowany.

Nieustannie staramy się godnie reprezentować szkołę, postępując zgodnie z zasadami, jakie przekazywał nam nasz ukochany Patron.

Jesteśmy radośni jak Ojciec Święty.

Jesteśmy dziećmi Boga.

Jesteśmy świetnymi sportowcami.

Jesteśmy wspaniałymi aktorami.

Nieustannie zdobywamy wiedzę i umiejętności, by dorównać naszemu patronowi.

Zachwycamy się górami, wędrując po nich
i zdobywając wciąż nowe szczyty.

Lubimy śpiewać.

Zaśpiewajmy więc naszemu patronowi jego ulubioną pieśń „Barkę”.

Pan kiedyś stanął nad brzegiem,
Szukał ludzi gotowych pójść za Nim;
By łowić serca
Słów Bożych prawdą.

Ref.: O Panie, to Ty na mnie spojrzałeś,
Twoje usta dziś wyrzekły me imię.
Swoją barkę pozostawiam na brzegu,
Razem z Tobą nowy zacznę dziś łów.

  Jestem ubogim człowiekiem,
Moim skarbem są ręce gotowe
Do pracy z Tobą
I czyste serce.

  Ty, potrzebujesz mych dłoni,
Mego serca młodego zapałem
Mych kropli potu
I samotności.

  Dziś wypłyniemy już razem
Łowić serca na morzach dusz ludzkich
Twej prawdy siecią
I słowem życia.

Nasz Patron (2)

Jan Paweł II był pierwszym papieżem z Polski, jak również pierwszym od 455 lat biskupem Rzymu niebędącym Włochem. Odbył 104 podróże zagraniczne, odwiedził każdy kontynent, bywał w miejscach, do których nie docierali wcześniej inni papieże. Wprowadził Kościół w nowe tysiąclecie.

 Dzieciństwo

Karol Józef Wojtyła urodził się 18 maja 1920 w Wadowicach, około 30km od Krakowa, jako drugi syn Karola Wojtyły i Emilii z Kaczorowskich. 20 czerwca został ochrzczony w kościele parafialnym przez ks. Franciszka Żaka, kapelana wojskowego. Był wychowany w religijnej atmosferze. W jego domu rodzinnym czytano Pismo Święte i wspólnie się modlono. Wojtyłowie mieszkali bardzo blisko kościoła, w skromnym, dwupokojowym mieszkaniu przy ulicy Kościelnej 7. Lolek- bo tak nazywano małego Karola- uczęszczał do ochronki prowadzonej przez siostry nazaretanki. Ojciec Święty wracał potem pamięcią do tamtych czasów: „Bardzo dobrze sobie zapamiętałem Nazaret, siostry i tę ochronkę. To jest jedno ze wspomnień, które najdłużej mi zostało w pamięci z pierwszych lat mojego życia, jeszcze przed szkołą”. Matka Karola, Emilia, często zabierała syna do Krakowa, gdzie mieszkały jej trzy siostry i starszy brat Lolka, Edmund- wówczas student medycyny.  Z tatą natomiast Karol odwiedzał często Kalwarię Zebrzydowską.

Kiedy skończył 6 lat, rozpoczął naukę w szkole podstawowej dla chłopców. Jako dziewięciolatek stracił matkę, która zmarła w wieku zaledwie 45 lat. Karol bardzo przeżył to wydarzenie. Odtąd mieszkał tylko z ojcem. Po latach wspominał: „Nieraz zdawało mi się budzić w nocy i wtedy zastawałem mego ojca na kolanach, tak jak na kolanach widywałem go zawsze w kościele parafialnym. Nigdy nie mówiliśmy z sobą o powołaniu kapłańskim, ale ten przykład mojego ojca był jakimś pierwszym domowym seminarium.” Od 1932 roku Karol uczył się w wadowickim Gimnazjum im. Marcina Wadowity. Interesował się teatrem, był ministrantem, pasjonatem górskich wycieczek. Już wtedy towarzyszyło mu gorliwe nabożeństwo do Maryi.

Kolejną tragedią w życiu młodego Karola Wojtyły była śmierć jego brata, Edmunda, który zaraził się od pacjenta szkarlatyną- wówczas nieuleczalną.

Młodość

W 1938 roku Karol zakończył naukę w gimnazjum. Świetnie zdał maturę (co uczcił słynnymi kremówkami wspominanymi podczas pielgrzymki do Polski w 1999 roku) i wybrał studia polonistyczne na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Jagiellońskiego. Zamieszkał wraz z ojcem w Krakowie, przy ulicy Tynieckiej 10. Już wtedy pisał wiersze. Brał udział w spotkaniach grupy literackiej. Pozostał wierny także innej swojej pasji- piłce nożnej.

Wojna pokrzyżowała plany młodego Wojtyły i uniemożliwiła mu kontynuowanie studiów. Niemcy zamknęli Uniwersytet Jagielloński i podstępem wywieźli do obozu koncentracyjnego jego profesorów. W 1940 roku, jako dwudziestolatek, Karol zaczął pracę fizyczną- najpierw w zakładach chemicznych Solvay, potem w kamieniołomie na Zakrzówku, a później w oczyszczalni wody w Borku Fałęckim. Pobożność Karola- choć z początku wykpiona przez współpracowników- budziła w nich później ogromny szacunek.

18 lutego 1941 po długiej chorobie zmarł ojciec przyszłego papieża. Został pochowany na cmentarzu Rakowickim w Krakowie. Karol w wieku 21 lat pozostał sam- bez najbliższej rodziny.

Jesienią 1941 roku Karol założył wraz z przyjaciółmi Teatr Rapsodyczny. Pierwsze przedstawienie wystawił w święto Wszystkich Świętych, 1 listopada 1941 roku. Podczas wojny teatr zrealizował 22 przedstawienia. W 1942 roku Karol Wojtyła rozstał się ze spektaklami i wstąpił do tajnego Metropolitalnego Seminarium Duchownego w Krakowie.

Kapłaństwo

1 listopada 1946 roku Karol Wojtyła otrzymał święcenia kapłańskie z rąk arcybiskupa Adama Sapiehy. Dzień później odprawił mszę prymicyjną w krypcie św. Leonarda w katedrze na Wawelu. Kontynuował później studia na Papieskim Międzynarodowym Athenaeum Angelicum (obecnie Papieski Uniwersytet Świętego Tomasza z Akwinu- Angelicum) w Rzymie. Tematem jego pracy doktorskiej była doktryna wiary u św. Jana od Krzyża. Aby móc czytać oryginalne teksty świętego, ksiądz Karol uczył się języka hiszpańskiego. Wiosną 1947 roku pojechał do San Giovanni Rotondo, gdzie wyspowiadał się u o. Pio i uczestniczył we mszy świętej przez niego odprawianej. To przeżycie umocniło jeszcze bardziej wiarę przyszłego papieża.

Ksiądz Wojtyła uzyskał w Rzymie doktorat i wrócił do Polski. Został skierowany do pracy w ubogiej wiejskiej parafii w Niegowici. Jego głównym obowiązkiem było nauczanie religii. Wolny czas spędzał z młodzieżą na świeżym powietrzu. W sierpniu 1949 został przeniesiony do parafii św. Floriana w Krakowie. Został duszpasterzem studentów. Jeździł z nimi w góry i na kajaki. Jako pierwszy założył w parafii Poradnictwo Rodzinne. Publikował w krakowskich periodykach katolickich: miesięczniku „Znak” i „Tygodniku Powszechnym”. Pojawiały się tam nie tylko jego artykuły, ale i wiersze. Swoje utwory ks. Wojtyła podpisywał pseudonimem Andrzej Jawień lub Stanisław Andrzej Gruda.

Na polecenie kard. Adama Sapiehy, ks. Wojtyła przeniósł się z parafii św. Floriana na ul. Kanoniczą w Krakowie, aby poświęcić się pracy naukowej. Zaczął prowadzić wykłady w Seminarium Duchownym w Krakowie i na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. Studenci polubili księdza profesora w połatanej sutannie i wytartym płaszczu. W największej sali na jego wykładach był zawsze tłok.

W grudniu 1953 jego praca habilitacyjna "Ocena możliwości oparcia etyki chrześcijańskiej na założeniach systemu Maksa Schelera" została przyjęta jednogłośnie przez Radę Wydziału Teologicznego UJ, jednak ksiądz Wojtyła nie uzyskał habilitacji z powodu odmowy Ministerstwa Oświaty.

Biskup i kardynał

28 września 1958 w katedrze na Wawelu ks. Wojtyła przyjął święcenia biskupie z rąk abp Eugeniusza Baziaka. Został tym samym najmłodszym biskupem w Polsce- miał wówczas tylko 38 lat. Mottem jego posługi stały się odniesione do Maryi słowa „Totus Tuus”, czyli „Cały Twój”. Wizytował parafie, odwiedzał księży, głosił rekolekcje. W 1962 roku został krajowym duszpasterzem środowisk twórczych i inteligencji. Lata posługi biskupiej Karola Wojtyły przypadały na czas walki władz komunistycznych z Kościołem.

Jesienią 1962 roku Jan XXIII otworzył w Rzymie Sobór Watykański II, w którego obradach abp Wojtyła aktywnie uczestniczył. Zabierał głos, zgłaszał swoje uwagi do omawianych schematów. Owocem jego uczestnictwa w obradach była Konstytucja duszpasterska o Kościele w świecie współczesnym „Gaudium et spes”. Po zakończeniu soboru abp Wojtyła rozpoczął realizację jego idei w Krakowie.

Nie zapominał przez cały ten czas o młodzieży. Z entuzjazmem przyjął pomysł ks. Franciszka Blachnickiego, by utworzyć dla młodych Ruch Światło-Życie, zwany Oazą. Miejsce formacji i modlitwy. Abp Wojtyła chętnie spotykał się z oazowiczami. Najbardziej lubił z młodzieżą śpiewać „Barkę”- pieśń, która wielokrotnie do niego powracała podczas pielgrzymek do Polski.

29 maja 1967 roku abp Wojtyła został mianowany przez Pawła VI kardynałem. 28 czerwca otrzymał w Kaplicy Sykstyńskiej czerwony biret. Jako kardynał odbywał podróże zagraniczne. Był zapraszany m.in.  przez środowiska uniwersyteckie.

W 1969 powstało dzieło Karola Wojtyły „Osoba i czyn”- najważniejszy wkład przyszłego papieża w filozofię. Ogółem przed rozpoczęciem pontyfikatu ukazało się kilkanaście jego książek, m.in. „Elementarz etyczny”, „Miłość i odpowiedzialność”.

Pontyfikat

16 października 1978 na konklawe zwołanym po śmierci Jana Pawła I, w ósmym głosowaniu kard. Karol Wojtyła został wybrany na papieża i przybrał imię Jana Pawła II. Szacuje się, że jego kandydaturę poparło 103 kardynałów, na 111 głosujących. O godzinie 18:45 otworzyło się balkonowe okno Pałacu Apostolskiego. Na słowa „Habemus papam!” tłum odpowiedział burzą oklasków. Na wieść, że nowy papież pochodzi z Polski- zaskoczeniem. Jan Paweł II przywitał się z wiernymi w języku włoskim. Wśród ludzi wybuchła kolejna fala entuzjazmu. Mówił: „Jeszcze przeżywamy wielki smutek z powodu śmierci naszego ukochanego papieża Jana Pawła I, a oto Najdostojniejsi Kardynałowie już powołali nowego biskupa Rzymu. Powołali go z dalekiego kraju, z dalekiego, lecz zawsze tak bliskiego przez łączność w wierze i tradycji chrześcijańskiej (…). Nie wiem, czy potrafię rozmawiać waszym… naszym językiem włoskim. Jeśli się pomylę, to mnie poprawcie…”.  Jan Paweł II był pierwszym papieżem z Polski, jak również pierwszym od 455 lat biskupem Rzymu niebędącym Włochem.

Wiele czasu papież poświęcił budowie jedności pomiędzy Kościołami chrześcijańskimi. W encyklice „Redemptor hominis” napisał: „Nigdy nie przestanę tego podkreślać i będę popierał każdy wysiłek podejmowany w tym kierunku na wszystkich płaszczyznach, w których spotkamy naszych braci chrześcijan.” Wielką wagę przywiązywał do stosunków z ludźmi innej wiary, nie tylko w ramach chrześcijaństwa. Uczestniczył w modlitewnym spotkaniu w Asyżu z przedstawicielami kilkudziesięciu religii świata. Przeszedł do historii jako pierwszy papież, który odwiedził świątynie judaizmu i islamu.

Pierwsza pielgrzymka Jana Pawła II odbyła się pod hasłem „Gaude Mater Polonia” w dniach 2-10 czerwca 1979. To podczas tej podróży padły słynne słowa: „Niech zstąpi Duch Twój! Niech zstąpi Duch Twój i odnowi oblicze ziemi. Tej ziemi!”. To wezwanie stało się jednym z haseł powstałej rok później „Solidarności”. Kolejne pielgrzymki Jana Pawła II do Polski to lata 1983, 1987, 1991, 1995, 1997, 1999, 2002.

Wraz z rozpoczęciem pontyfikatu nie zakończyła się pasja Jana Pawła II związana z literaturą. W 2003 roku ukazał się „Tryptyk rzymski”- poemat wydany w 6 językach. Oprócz tego, w czasie pontyfikatu papież wydał m.in. takie książki jak „Dar i tajemnica”, czy „Pamięć i tożsamość”.

Jan Paweł II wkrótce został nazwany „papieżem-pielgrzymem”. Odbył 104 podróże zagraniczne, odwiedził każdy kontynent, bywał w miejscach, do których nie docierali wcześniej inni papieże. 8 razy odwiedził Polskę, 7 razy Stany Zjednoczone i Francję, 9 razy spotkał się z młodymi na Światowych Dniach Młodzieży, które sam zapoczątkował. Odbył 142 podróże na terenie Włoch. Odwiedził 301 z 334 istniejących rzymskich parafii. Podczas wszystkich pielgrzymek przebył ponad 1,6 miliona kilometrów, co odpowiada 40-krotnemu okrążeniu Ziemi wokół równika i czterokrotnej odległości między Ziemią a Księżycem. Ogłosił 1338 błogosławionych i 482 świętych. Nominował 231 kardynałów. Wprowadził Kościół w nowe tysiąclecie. Napisał 14 encyklik, 14 adhortacji, 11 konstytucji oraz 43 listy apostolskie. Był papieżem przez 26 i pół roku, czyli 9666 dni. Jego pontyfikat był drugim co do długości w dziejach Kościoła.

Posługa Jana Pawła II była pełna entuzjazmu wiary, ale i naznaczona cierpieniem. Choroby papieża zaczęły się od pamiętnego zamachu 13 maja 1981. Podczas audiencji generalnej na Placu św. Piotra w Rzymie o godzinie 17:19 Jan Paweł II został postrzelony przez tureckiego zamachowca Mehmeta Ali Agcę w brzuch oraz rękę. Ocalenie, jak wielokrotnie podkreślał, zawdzięczał Matce Bożej Fatimskiej. Powiedział później: "Jedna ręka strzelała, a inna kierowała kulę". Papież od 1992 roku cierpiał na postępującą chorobę Parkinsona. 13 maja 1992, w 11 rocznicę zamachu, ustanowił Światowy Dzień Chorego. W lutym 2005 roku nastąpiło pogorszenie stanu papieża. 2 kwietnia 2005, w dniu śmierci, o godzinie 7:30 rano, papież zaczął tracić przytomność. Tego samego dnia około godziny 15:30 papież powiedział: „Pozwólcie mi iść do domu Ojca”. O godzinie 19 wszedł w stan śpiączki. Osobisty papieski lekarz stwierdził śmierć papieża o godzinie 21:37 czasu miejscowego. Pogrzeb Jana Pawła II odbył się w piątek, 8 kwietnia 2005 roku. Pojawiło się na nim kilka milionów osób. Mszę świętą żałobną odprawił Joseph Ratzinger. Wielu wiernych przyniosło na nią transparenty z napisem „Santo subito” („Święty natychmiast”). Dali w ten sposób do zrozumienia, że ich wolą jest jak najszybsze wyniesienie Jana Pawła II na ołtarze. Wymownym znakiem podczas uroczystości był mocny wiatr, który przewracał kartki księgi Ewangelii położonej na trumnie. W którymś momencie podmuch zamknął całkiem księgę.

19 kwietnia 2005, w drugim dniu konklawe, następcą Jana Pawła II został Joseph Ratzinger, czyli papież Benedykt XVI. 6 lat później osobiście beatyfikował swojego poprzednika- 1 maja 2011 Jan Paweł II został ogłoszony błogosławionym.

5 lipca 2013 papież Franciszek wydał dekret w sprawie cudu za wstawiennictwem papieża-Polaka. Cudem tym jest zatwierdzone przez lekarzy i teologów, niewytłumaczalne z punktu widzenia medycznego uzdrowienie kobiety z Kostaryki, cierpiącej na nieoperacyjnego tętniaka mózgu. Najprawdopodobniej w 2014 roku bł. Jana Paweł II zostanie ogłoszony świętym kościoła Katolickiego.

Źródło: http://www.deon.pl